Η εικόνα του σχολείου την ώρα που σχολούσαν οι μαθητές την Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010 υπήρξε τραγική.
Το πεζοδρόμιο ήταν ολοσχερώς κατεστραμένο και οι γονείς με τα παιδιά, στην πλειοψηφία τους έβγαιναν στο οδόστρωμα επί της οδού Θεσσαλονίκης για να απομακρυνθούν.
Η κυκλοφοριακή συμφόρηση και ο εκνευρισμός των οδηγών εξαιτίας της καθυστέρησης αύξανε τους κινδύνους.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων έκανε τον τροχονόμο.
Οι γονείς με τα παιδιά μετά από 20 λεπτά είχαν αποχωρήσει. Οι εργάτες και αυτοί ετοιμαζόντουσαν να σχολάσουν.
Και είναι σε αυτό το σημείο όπου εντοπίζεται το σημαντικότερο πρόβλημα, κατά πολύ σημαντικότερο από την αυθαιρεσία της Έντεχνος Α.Ε., την αδιαφορία της ΔΕΗ και την ανυπαρξία της Ελληνικής Αστυνομίας.
350 μαθητές με τους γονείς τους πέρασαν πάνω από χαλάσματα θέτοντας σε κίνδυνο την ακεραιότητά τους, βγήκαν στο οδόστρωμα σε ώρα κυκλοφοριακής αιχμής και με εξαίρεση 3-4 από αυτούς οι υπόλοιποι έφυγαν αδιαμαρτύρητα για να πάνε στα σπίτια τους.
Η πεποίθηση ότι, η συνύπαρξή μας δεν διέπεται από κανονισμούς και θεσπισμένους νόμους, αλλά αντίθετα ότι δηλαδή, ο καθένας μπορεί να κάνει οτιδήποτε τον εξυπηρετεί σε βάρος των υπολοίπων, έχει επικυρωθεί στις συνειδήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα από όσα αντιμετωπίζουμε ως άνθρωποι και πολίτες:
Η απαξίωση κάθε κανονισμού που διέπει μια κοινωνία και η διολίσθισή μας σε μία μη-κοινωνία όπου η αυθαιρεσία είναι ολοένα αυξανόμενη καταλήγοντας να θεωρείται φυσιολογική, αν όχι επιβεβλημένη.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment